معنای لغت لابی : سرسرای بزرگ ورودی ، تالار ورودی هتل و مهمان خانه در فرهنگ فارسی معین و معماری داخلی است .
نقطه مشترك اکثر مجتمع ها و برج ها فضایی به نام لابی است. امروزه حتی برای آپارتمان های پـُر واحد نیز لابی در نظر می گیرند. این مكان معمولاً در طبقه همكف ساختمان واقع شده و فضایی از ساختمان است كه هر فردی كه قصد ورود به هریك از واحدهای آن ساختمان را دارد، ابتدا باید به این محیط داخل شود و پس از عبور از آنجا به واحد موردنظر راه یابد.
لابی ساختمان از دو قسمت اصلی تشکیل شده است : الف - نگهبانی ب . نشیمن
قسمت نگهبانی لابی :
از آنجا كه تعداد ساكنان در برج ها و مجتمع های این چنینی زیاد است و در پی آن رفت وآمدها نیز بسیار است، به منظور حفظ امنیت ساكنان ، نگهبانی شبانه روزی استخدام می كنند كه در قسمت لابی مستقر می شود و عبور و مرور افراد را كنترل می كند.
قسمت نگهبانی لابی شامل :
یك پیشخوان با میز و صندلی و نیز امكانات مخابراتی برای برقراری ارتباط با تك تك واحدهای ساختمان است
قسمت نشیمن:
محیطی از لابی است كه با قرار دادن تركیبی از مبل یا صندلی و میز،شبیه اتاق نشیمن، به نشستن افراد اختصاص می یابد.
در واقع طبق قوانین اصلی سیستم برج ها و مجتمع ها، فرد وارد شده تحت عنوان مهمان و یا مراجعه كننده، ابتدا باید پس از ذكر نام خود و نام ساكن به نگهبان، اندك زمانی را در لابی منتظر بماند و سپس در صورت صدور اجازه توسط ساكن ، به سوی واحد موردنظر روانه شود و یا حتی گاهی برخی از ملاقات های كوتاه مدت افراد غریبه و فرد ساكن در محیط نشیمن لابی و یا فضایی كه برای این منظور در نظر گرفته شده است، انجام می گیرد كه البته این موارد با همین جزییات و به صورت دقیق در اغلب برج ها و مجتمع های مسكونی موجود رعایت نمی شود و در هریك با توجه به شرایط موجود به گونه ای خاص و با توجه به قوانین تنظیم شده توسط هیأت مدیره و مدیر ساختمان رفتار می شود.
ولی آنچه كه مسلم است نیاز به وجود لوازم دكوراسیونی برای مقاصد فوق و همچنین بهره مندی فضا از شرایط ساختاری اصولی و ظاهری مطلوب است.
در صورتی كه موارد یاد شده با توجه به اصول دكوراسیونی و معماری داخلی و رعایت نكات اساسی در این راستا صورت گیرد، این مطلب برگرفته از سایت دکوراسیون اداری است .
- هم به لحاظ اقتصادی برای اهالی ساختمان به صرفه خواهد بود
- و هم به فضایی زیبا و دلپذیر منجر می شود
همواره اولین مسئله ای كه در بررسی ساختاری یك فضا باید مورد توجه قرار گیرد پوشش های محیط شامل كف و دیوارها است
از آنجا كه لابی محل گذر همه افراد ساكن و مراجعه كننده به ساختمان است، استحكام كفپوش از جمله ضروریات یك پوشش به حساب می آید. در میان كفپوش های سخت نیز سنگ بهترین انتخاب محسوب می شود؛
( زیرا هم در اثر ضربات ناشی از اسباب كشی و حمل بار و وسایل ، صدمه نمی بیند و هم به راحتی تمیز می شود ).
نكته ۱: در این فضاها حتی با توجه به وسعت زیاد بهتر است ازسنگ های تیره رنگ مانند گرانیت مشكی استفاده نشود
زیرا ردپای افراد و خاك و غبارات موجود در هوا همواره لكه هایی را بر روی سطح سنگ ایجاد می كند و ظاهری نازیبا و كثیف پدید می آید
نكته ۲: در این فضاها ( لابی و فضاهای كناری آن) ازكفپوش های منسوج مانند فرش های ماشینی ، گلیم ، گبه و مانند اینها استفاده نكنید. مگر آن كه كفپوش موردنظر در قسمت نشیمن و در زیر لوازم دكوراسیونی موجود واقع شده باشد و سنگینی وسایل مانع تغییر مكان و لیز خوردن آن شود .
نكته ۳: وجود پادری برای تمیز كردن كف كفش ها پیش از ورود به لابی و یا در مقابل در ورودی آن ضروری است
دیوارهای لابی :
بهترین پوشش برای دیوارهای این فضا نیز رابطه مستقیمی با وسعت محیط و موقعیت دیوارها دارد . در صورتی كه فضای اختصاص یافته به لابی بزرگ است و احتمال برخورد لوازم به هنگام حمل وجود ندارد، می توان دیوارها را با رنگ روغنی و یا کاغذ دیواری قابل شستشو پوشش داد .
در چنین شرایطی كاربرد دیوارپوش های چوبی و یا نصب آینه و یا حتی سیمان، آجر و سنگ تیشه ای به عنوان پوشش یك و یا دو دیوار نیز تنوعی زیبا را در محیط ایجاد می كند. در میان آنها،
آینه علاوه بر ایجاد زیبایی ظاهری، وسعت و نور موجود در محیط را افزایش می دهد
نكته ۴: اگر لابی به قدری كوچك باشد كه فضای كافی برای مانور لوازم و اثاثیه ساكنان چندان وجود نداشته و حتی لوازم دكوراسیونی مربوط به این محیط نیز به یك میز و چند صندلی محدود شده باشد، بهتر است دیوارهای محیط را با سنگ پوشاند. به این ترتیب از احتمال آسیب دیدگی دیوارها كاسته می شود
نوع رنگ برای دیوارها نیز باید با توجه به وسعت فضا، نور موجود و همچنین لوازم دكوراسیونی به كار رفته،انتخاب شود.
لوازم دكوراسیونی
همان طور كه در بالا اشاره شد، لابی دارای دو قسمت اصلی است كه هر یك لوازم دكوراسیونی خاص خود را نیاز دارد. البته نوع لوازم دكوراسیونی انتخابی ، رابطه مستقیمی با وسعت، پلان و موقعیت فضا و همچنین كاربرد آن دارد
در برخی از لابی ها محیط نشیمن برای قرار دادن نیم ست مبلمان ( یك كاناپه و دو مبل تكی و میز) و یا تركیب دوكاناپه دو نفره مناسب است. ولی در برخی دیگر امكان جای دادن یك كاناپه و یك میز و یا حتی تنها چند صندلی و یا مبل كوچك وجود دارد
یكی از مهم ترین خصیصه هایی كه لوازم دكوراسیونی موجود در قسمت نشیمن لابی باید دارا باشند، استحكام و مقاومت آنها است؛
زیرا این لوازم دكوراسیونی نسبت به لوازم و وسایل كاربردی در خانه موارد مصرف بیشتری دارد و افراد مختلفی با فرهنگ ها و گروه های سنی گوناگون از آنها استفاده می كنند ،
لذا احتمال صدمه دیدن آنها به همین ترتیب افزایش می یابد. در ضمن تعویض هرچند وقت یك بار وسایل با توجه به ایجاد بار مالی برای ساكنان میسر نیست
امروزه با توجه به رایج شدن مبلمان فلزی ، تركیب فلز ، پارچه و یا حتی تلفیقی از چوب ، فلز و پارچه برای این محیط ها انتخاب مناسبی است زیرا فلز در هیچ شرایطی مورد صدمه ساختاری قرار نمی گیرد و تنها با یك پوشش جدید از رنگ ، نمایی تازه و متفاوت می یابد ؛ در نتیجه هم تغییر نمای ظاهری آن به راحتی و با كمترین هزینه صورت می گیرد و هم از استحكام كافی برخوردار است.
پارچه مورد استفاده برای این لوازم دكوراسیونی نیز باید قابل شست و شو باشد ؛ زیرا به جهت استفاده مكرر افراد مختلف ، بسیار در معرض كثیف و لكه دار شدن قرار دارد.
نكته ۵: در صورت امكان از پارچه هایی با رنگ های خیلی روشن برای این منظور استفاده نكنید. البته این روزها چرم های مصنوعی در انواع و اقسام رنگ ها به بازار آمده اند كه با هر سلیقه و دكوراسیونی هماهنگ است و به جهت ضد آب بودن و تمیز شدن به سرعت و راحتی، كاربرد رنگ های روشن آنها نیز مشكل ساز نخواهد بود.
رعایت موضوع قابل شست و شو بودن و دوام پارچه در هنگام انتخاب پرده برای پنجره های لابی نیز ضروری است .
نورپردازی لابی :
در معماری داخلی لابی نیز مانند هر فضای دیگری با وجود یك نورپردازی خوب ، صرفنظر از موضوع روشنایی ، جلوه ای متفاوت و زیبا می یابد. برای نورپردازی این محیط با توجه به كاربردهای مختلف ، حداقل به دو نوع نورپردازی نیاز است
انواع نورپردازی :
- نورپردازی وظیفه ای فضای نشیمن و پیشخوان - نورپردازی دكوراسیونی
نكته ۶: اگر فضای لابی، راهروها و یا مكان های موجود تا آسانسور، به هنگام روز از نور كافی بهره مند باشند، كاربرد گیاهان طبیعی، روحی تازه به محیط می بخشد ولی در غیر این صورت گل ها و گیاهان مصنوعی نیز جایگزین خوبی محسوب می شوند.

یکی از مواردی که در بیشتر خانه ها به چشم می خورد حضور لوله ها، داکت ها و... است که اصولا ظاهر دیوارها و سقف ها در نتیجه طراحی دکوراسیون داخلی را مخدوش می کند، امروز ترفندهایی برای پنهان کردن آن ها برایتان بازگو می کنیم با ما همراه باشید. این مطلب برگرفته از سایت دکوراسیون منزل است .
لوله های عمودی و افقی معایب بزرگی هستند که نمای فضای داخلی شما را مخدوش می کنند برای جلوگیری از این امر همیشه نیاز به پوشاندن آن ها نیست، به سادگی آن ها را رنگ بزنید این رنگ ها می توانند در ترکیب با سایر عناصر شما در فضا باشند و فضای متفاوتی را برای شما خلق کنند حتی می توانید از بافت های مختلف برای روکش کردن آن ها استفاده کنید و لذت ببرید. برای فضایی مثل اتاق خواب این لوله ها می توانند نقش رگال لباس و یا هنگر را بازی کنند به سادگی و با امتداد دادن این لوله ها می توانید یک آویز لباس بی نظیر برای خود داشته باشید و فضای اتاق خود را متمایز جلوه دهید. لوله های سقفی بهترین گزینه برای تبدیل شدن به لوستر ها می باشند، برای این منظور می توانید از اهالی فن و متخصصین کمک بگیرید و با برجسته کردن این لوله ها فضای دکوراسیون داخلی خود را منحصر به فرد طراحی کنید. لوله های و فرورفتگی ها روی دیوار در ترکیب با هم می توانند تبدیل به یک کتابخانه ی بی نظیر برای شما شوند، میتوانید آن ها را تبدیل به شلف های کاربردی و متفاوت کنید و یک کتابخانه خودتان بسازید و از سبک صنعتی دکوراسیون خود لذت ببرید. لوله های سقفی که اصولابرای پنهان کردنشان از سقف کاذب ها کمک می گیرند، اما در برخی موارد امکان استفاده از سقف کاذب موجود نمی باشد، بهترین راه حل برجسته کردن آن هاست! ایده ی بسیار جالب و مقرون به صرفه ای که با یک سطل رنگ تمام دکوراسیون داخلی شما متحول خواهد شد. اگر داکت ها و یا لوله های بزرگی را در فضای خود دارید بهترین راه کار برای شما استفاده از یک رنگ سفید و براق برای آن است، به خوبی می توانید با این روش ظاهر زمخت و بی قواره ی لوله ها و داکت های خود را تبدیل به یک نمای مدرن و خاص کنید. گلدان های بزرگ بهترین ایده برای مخفی کردن لوله های فاضلاب سرویس بهداشتی ها می باشند، به سادگی با این ایده ی کاربردی می توانید یک سرویس بهداشتی متفاوت و مقرون به صرفه بدون تعویض روشوی خود داشته باشید.

اگر يك ميز باز داريد، احتمالا از ديدن سيم‌های زشت و آويزان از آن بيزاريد. ايجاد يك دیوارپوش پنلی راه‌حلی فوق‌العاده برای پنهان‌كردن سيم‌ها و داشتن فضايی كاملا مناسب بدون تاثير منفی بر ديوارها است. بيش‌تر مردم در فضاهای سازمان‌دهی شده و بانظم اثرگذارترند، اگر اين مسئله برای شما هم مهم است اين راه‌حل تاثير خوبی در فعاليت‌هايتان در اتاق كارتان می گذارد. سازمان داشتن و منظم بودن اتاق تاثير زيادی در انجام کارها می گذارد و بازده كاری را بالا می برد. اضافه‌كردن پنل اين امكان را می دهد كه علاوه‌بر داشتن يك فضای خوب برای كار، بتوانید از همه وسايل الكترونيكی موجود در اتاق به راحتی استفاده كنید. برای اين‌كار از ابزاری ساده و بی خطر استفاده شده و سه پنل برای ميز ايجاد شده، دوتای آن‌ها برای ايجاد زيبايی در فضا و يكی از آن‌ها برای مخفی كردن سيم‌ها. خوبی اين سيستم اين است كه بسيار انعطاف‌پذير است و می توان براساس نياز آن را تغيير داد.
در هر طرف پنل‌هايی با عرض ۷۰ سانتی متر قرار دارد، زيرا اين كار ساده‌تر است و می توانید هر دو قطعه ۷۰ سانتی متری را از يك ورق لوان (یا نئوپان) دربياوریم. پنل سوم در وسط قرار گرفته و عرض آن با عرض پنجره و ارتفاعش با ارتفاع ميز يكسان است. همه پنل‌ها ۲۵ سانتی متر با پنجره فاصله دارند. این مطلب برگرفته از سایت دکوراسیون خانه است .
وسایل مورد نیاز
لوان با قطر ۲ ميلی متر، ۱.۵ يا ۲ ورق. آ‌ن‌ها را به اندازه دل‌خواه برش دهيد. می توانید از دو قطعه به ابعاد ۲ متر در ۶۰ سانتی متر و يك قطعه به ابعاد ۱ متر در ۷۰ سانتی متر استفاده کنید.
• چهارچوب. از ۵ قطعه چهارچوب ۲۰ سانتی متری به قطر ۲.۵ سانتی متر به عنوان چهلرچوب استفاده کنید.
• رنگ. ، برای پس‌زمينه از سفيد استاندارد و برای قسمت‌های استنسيل از رنگ طوسی استفاده كنید.
• استنسيل.اگر به استنسيل علاقه نداريد می توانيد از كاغذ كادو، كاغذ برچسب‌دار، و كاغذ نقش‌دار استفاده كنيد.
• چسب چوب
ابزار. قلمو يا رول رنگ- فارسیبر و اره دستی يا اره فارسیبر-گيره
۱. لوان بريده‌شده را به دل‌خواه خود رنگ كنيد. می توانيد تا انتها رنگ كنيد يا قسمتی از آن را كه چهارچوب‌ها روی آن قرار می گيرند را بی رنگ بگذاريد.
۲. از اره دستی يا اره فارسی بر استفاده كنيد و چهارچوب‌ها را با زاويه ۴۵ درجه ببريد و مطمئن شويد كه چهارچوب‌ها به‌خوبی در كنار هم چفت می شوند.
۳. چهارچوب‌ها را با همان رنگ لوان رنگ كنيد.
۴. پيش از اضافه‌كردن چهارچوب‌ها، استنسيل را روی سطح بياوريد. استنسيل را در مركز قرار دهيد و سپس با توجه به قرارگيری آن ديگر الگوها را به سطح اضافه كنيد..
نكته: هنگام اضافه‌كردن استنسيل يك حوله كاغذی در كنار خود قرار دهيد تا رنگ اضافی را از روی قلمو يا رول رنگ جدا كنيد.
۵. وقتی الگوها بر روی سطح به طور كامل اضافه شد با استفاده از چسب چوب چهارچوب‌های رنگ‌شده را در حاشيه‌ها قرار دهيد. از منگنه بادی استفاده كنيد تا چهارچوب‌ها از پشت محكم شوند.
نكته: هنگام خشك‌شدن چسب چوب به چهارچوب‌ها گيره بزنيد. يك تكه كاغذ بين چهارچوب و گيره قرار دهيد تا از فرورفتگی چهارچوب جلوگيری شود.
۶. بر روی پشتيبان‌های پشتِ پنل كار كنيد. اين قسمت بين ديوار و پنل فاصله ايجاد كرده و فضای كافی برای سيم‌ها و سه‌راهی ها فراهم می كند. آن‌ها هم‌چنين محل اتصال پنل با ديوار هستند.
يك تكه ۱۰ سانتی متری از يك نوار خزدار ۲.۵ در ۵ سانتی متری ببريد و آن را روی قطعه L شكل بچسبانيد. وقتی چسب اين قطعه‌ها خشك شد آن‌ها را به پشت پنل‌ها طوری بچسبانيد كه از نيم‌رخ مشخص نباشند.
۷. هر پنل را وزن كنيد تا متوجه شويد كه چه تعداد نوار برای آويزان‌كردن تابلو نياز است. هم‌چنين وزن سه‌راهی ها را هم محاسبه كنيد.
۸. به‌دقت از دستورالعمل‌ها موجود در بسته پيروی كنيد.
۹. پس از اين‌كه نوارها در جايشان قرار گرفتند، پنل را بلند كنيد و به ديوار بچسبانيد.
نكته: در اتصال پنل به ديوار دقت كنيد و سعی كنيد آن را صاف بچسبانيد. نوارها قابل‌تغيير هستند، به همين دليل هر گاه مشكلی پيش آمد می توانيد آن‌ها را جدا كرده و از اول بچسبانيد.
۹. سيم‌ها را بين پنل‌ها قرار دهيد و سه‌راهی را ثابت كنيد و سيم‌ها را به پريزها وصل كنيد
سيم‌ها به‌راحتی به پشت پنل‌ها می روند و در پريزها قرار می گيرند و جلوه‌ای تميز و زيبا به اتاق كار شما می دهند. از اين پنل‌ها در تلويزيون‌های ديواری نيز می توان استفاده كرد.

همه ی ما دوست داریم وقتی برنامه، مستند، سریال یا فیلم سینمایی محبوب خود را می بینیم، بهترین دید را به صفحه ی تلویزیون داشته باشیم.
مکان تلویزیون در دکوراسیون منزل برای بهترین دید
تلویزیون را در ارتفاع خط دید قرار دهید. برای دست یابی به بهترین زاویه ی دید، تلویزیون را در ارتفاعی قرار دهید که در حالت نشسته، سر شما هم تراز وسط صفحه ی تلویزیون باشد. این حالت دید عمود نسبت به دید بالا یا پایین، بهترین حالت است.این مطلب برگرفته از سایت دکوراسیون اتاق است .
تلویزیون در بالای شومینه در دکوراسیون داخلی
تا جایی که ممکن است این کار را نکنید. ولی اگر راه دیگری ندارید و بالای شومینه تنها مکان خالی برای تلویزیون شما است، می تواند گزینه ی خوبی باشد. اما در این صورت تلویزیون را بر پایه ای نصب کنید که امکان تغییر زاویه ی آن به سمت پایین باشد. این به آن دلیل است که بهتر است خط دید شما به صفحه ی تلویزیون عمود باشد نه زاویه دار.اگر در حال ساختن یا بازسازی منزل تان هستید و دوست دارید تلویزیون تان را بالای شومینه قرار دهید، یک شومینه ی مستطیلی باریک بسیار نزدیک به کف در نظر بگیرید . این کار به شما اجازه می دهد تلویزیون تان را در مکان بهتر و پایین تری نصب کنید نسبت به حالتی که آن را در طاقچه ی بالای شومینه ی بلند قرار می دهید.برای دست یابی به بهترین زاویه ی دید، به پایه ی تلویزیون خود قابلیت تنظیم دهید. شلف این تلویزیون کوچک به جلو می لغزد و اهالی خانه می توانند تلویزیون را به سمت مرکز اتاق تنظیم کنند.
اندازه صفحه نمایش تلویزیون و فاصله مناسب از آن
تقریبا هرچه بزرگ تر، بهتر. بسیاری از افراد دلشان می خواهد تلویزیون بزرگ تری داشته باشند، اما آیا تا به حال شنیده اید کسی از بزرگی تلویزیونش گله کند؟ من که نشنیده ام. بهترین اندازه برای تلویزیون به بزرگی اتاق، وضوح تصویر، فاصله ی نشیمن تا صفحه ی تلویزیون، بودجه ی شما و از همه مهم تر سلیقه ی شخصی شما بستگی دارد.ما در اینجا یک راهنما از فاصله های ایده آل به شما پیشنهاد می دهیم که از منابع مختلف گردآوری شده، فاصله ی مطلوب شما ممکن است متفاوت باشد.
ابعاد صفحه نمایش و فواصل دید کلی:
• صفحه نمایش ۲۶ اینچ = ۹۰ تا ۱۶۵ سانتی متر
• صفحه نمایش ۳۲ اینچ = ۱۲۰ تا ۱۹۵ سانتی متر
• صفحه نمایش ۳۷ اینچ = ۱۳۵ تا ۲۲۵ سانتی متر
• صفحه نمایش ۴۰ اینچ = ۱۵۰ تا ۲۵۵ سانتی متر
• صفحه نمایش ۴۶ اینچ = ۱۸۰ تا ۲۸۵ سانتی متر
• صفحه نمایش ۵۲ اینچ = ۱۹۵ تا ۳۳۰ سانتی متر
• صفحه نمایش ۵۸ اینچ = ۲۱۰ تا ۳۶۰ سانتی متر
• صفحه نمایش ۶۵ اینچ = ۲۴۰ تا ۴۰۵ سانتی متر
• صفحه نمایش ۷۰ اینچ = ۲۷۰ تا ۴۵۰ سانتی متر
بهترین چیدمان صندلی برای تلویزیون
تا جایی که می توانید صندلی ها را به جای اطراف، روبروی صفحه نمایش قرار دهید. همان طور که در سالن های سینما هرکسی می خواهد در وسط سالن بنشیند تا بهترین دید را داشته باشد، برای تلویزیون در خانه هم این چنین است.
پنجره در دکوراسیون منزل و تأثیر آن بر تلویزیون
درباره ی پوشش پنجره ها دقت کنید. از قرار دادن تلویزیون مقابل پنجره خودداری کنید. تابش خیره کننده ی نور و تفاوت میان نور پنجره و صفحه نمایش، می تواند باعث خستگی چشم شما شود.

6- سگدست و مجموعه بلبرینگ و توپی چرخ های جلو
این سه قطعه روی هم مونتاژ شده و در اغلب خودروها، از یک سمت به کمک فنر و از سمت دیگر توسط سیبک به طبق وصل می شود.
- وزن اتاق خودرو از طریق این قطعات به چرخ و زمین منتقل می شود.
- دو سر سگدست متحرک است و امکان حرکت به چپ و راست را برای چرخ فراهم می کند.
علائم خرابی سگدست و مجموعه بلبرینگ و توپی چرخ: در صورت کج شدن سگدست (در اثر ضربه شدید)، زاویه چرخ بر هم خورده و عملکرد جلوبندی با مشکل مواجه می شود.
- در صورت خرابی بلبرینگ، در حین حرکت (مخصوصا در سرعت بالا)، از چرخها صدا شنیده می شود. این مطلب برگرفته از سایت آموزش تعمیرات ECU است .
7- مجموعه جعبه فرمان
این قطعه روی اتاق خودرو سوار می شود و چرخش فرمان را توسط مفصل ها و سیبک ها به سگدست منتقل می کند تا امکان گردش به چپ و راست برای خودرو فراهم شود.
علائم خرابی مجموعه جعبه فرمان
لق شدن سیبک ها و مفصلها: که در این حالت احساس لقی در حین چرخاندن فرمان احساس خواهد شد که معمولا با صدا همراه است.
سفت شدن فرمان: در صورت هیدرولیک بودن فرمان، باید سیستم هیدرولیک بررسی شود.
روغن ریزی از جعبه فرمان: که معمولا بدلیل فرسوده شدن اورینگ ها اتفاق می افتد که پس از باز شدن جعبه فرمان قابل تعویض هستند.
8- میله تعادل
این قطعه سیستم تعلیق سمت چپ و راست را به یکدیگر متصل می کند تا ارتعاشات ریز و کوچک جاده را دریافت کرده و بین هر دو طرف تقسیم کند و خودرو حرکت نرمتری داشته باشد.
علائم خرابی میله تعادل: در صورت خرابی این قطعه، در دست اندازهای ریز جاده از سیستم جلوبندی صدا شنیده می شود.
9- رینگ و لاستیک - تنظیم فرمان
رینگ و لاستیک از طریق بلبرینگ به سیستم تعلیق متصل می شوند تا چرخش لاستیک نرم و بی صدا انجام شود.
علائم خرابی رینگ و لاستیک: در صورت بالانس نبودن لاستیک، و یا کج شدن رینگ، در فرمان و اتاق خودرو لرزش احساس می شود. این لرزش بیشتر در سرعتهای خاص، یا سرعتهای بالا احساس می شود.
اگر لاستیک سابی ناهماهنگ در لبه های داخلی یا خارجی لاستیک ایجاد شده باشد، سیستم تعلیق ایراد دارد و یکی از زاویه های چرخ بر هم خورده است.
عملکرد درست و بدون نقص سیستم تعلیق و جلوبندی خودرو، منوط به کارکرد صحیح تمام این قطعات در کنار یکدیگر است.
محل استقرار این قطعات در زاویه چرخها تاثیر مستقیم دارد.
5 زاویه برای چرخها در نظر گرفته می شود:
کمبر – کستر – کینگ پین – تواین – تواَوت
طراحان خودرو، برای دریافت ضربات شدید جاده، زاویه کَستر را کمی مثبت در نظر می گیرند.
زاویه کستر مثبت، در نرمتر شدن فرمان موثر است.
خراب شدن هر کدام از قطعات جلوبندی، باعث بر هم خوردن حداقل یکی از این زاویه ها می شود و در نهایت یک یا ترکیبی از علائم زیر اتفاق خواهد افتاد:
- فرمان پذیری اتومبیل به سختی صورت می گیرد و یا با صدای زیاد همراه خواهد بود.
- خودرو در دست اندازها تکانها شدید می خورد و آسایش سرنشینان کمتر می شود.
- لاستیک ها بصورت غیر متعارف ساییده می شوند.
- قطعات جلوبندی زودتر از موعد فرسوده می شوند.

سیستم تعلیق و جلو بندی خودرو با اهداف زیر طراحی شده است:
1. دریافت ضربات وارده به چرخها و انتقال حداقل این تکانها به اتاق خودرو.
2. کنترل و هدایت پذیری هر چه آسانتر خودرو سر پیچ ها.
قطعات جلو بندی عبارتند از:
1- رام
قطعه ای فلزی است و از زیر، روی دو سر شاسی متصل می شود. سایر قطعات جلوبندی، از طریق رام به اتاق متصل می شوند.
2- طبق و بوش های لاستیکی آن
طبق ها از یک سمت از طریق بوش های لاستیکی به رام متصل هستد و از طرف دیگر، به سیبک زیر سگدست متصل می شوند. طبق در پستی بلندی ها، و با افزایش یا کاهش وزن خودرو به بالا و پایین حرکت می کند، که فنر و کمک فنر این حرکت ها را تعدیل و کنترل می کنند.
علائم خرابی طبق: خرابی طبق معمولا در اثر تصادف یا برخورد چرخ خودرو به جدول اتفاق می افتد، که در این حالت طبق کج می شود.
- خراب شدن و فرسوده شدن بوش های طبق که در اثر استهلاک اتفاق می افتد و در زاویه چرخها نیز تاثیر کمی خواهد داشت. در صورت خراب شدن بوش های طبق، حرکت خودرو در دست اندازها (یا حرکت اولیه و یا گرفتن و رها کردن کلاچ و گاز)، با سر و صدای زیاد (تقه) همراه خواهد بود. این مطلب برگرفته از سایت آموزش تعمیرات ECU است .
3- فنر
وزن اتاق خودرو روی فنرها شناور است و از طریق آنها به چرخ و زمین منتقل می شود. فنرها طوری طراحی و ساخته می شوند که با توجه به کاربری خودرو و وزن آن، بیشترین ضربات وارده از جاده را جذب کنند. به همین دلیل ارتفاع زدن و تغییر نوع فنر در خودرو غیر استاندارد محسوب می شود.
علائم خرابی فنر: معمولا خرابی فنر با شکستن آن همراه است که صدای شدیدی خواهد داشت. در صورت شکستن هر کدام از فنرها، ارتفاع خودرو در آن سمت تحت تاثیر قرار می گیرد.
4- کمک فنر
"کمک فنر"، همانطور که از نامش پیداست، در انجام وظایف فنر کمک می کند. "کمک فنر" از یک سمت به بالای شاسی و از سمت دیگر معمولا به سگدست و چرخ متصل می شوند. کمک فنر در واقع نوسانات فنر را تعدیل می کند و در دست اندازهای ناگهانی مانع از بالا و پایین رفتن متناوب خودرو می شود.
مضاف بر آن، با توجه به قوانین فیزیک، خاصیت و رفتار فنر در صورت انقباض و انبساط تغییر می کند، که "کمک فنر" این عیب را تعدیل می کند.
علائم خرابی کمک فنر: در صورت خرابی کمک فنرها، سرنشینان احساس خشکی در اتاق می کنند و ممکن است راننده از سیستم تعلیق صدای غیر متعارف بشنود.
یکی از علائم خرابی کمک فنر در طولانی مدت، پله شدن لاستیک است.
5- سیبک و مفصلها
سیبک ها و مفصلها طوری طراحی شده اند که بتوانند قطعات ثابت (مانند جعبه فرمان و طبق ها) را به قطعات متحرک (مانند کمک فنر و سگدست) متصل کنند تا در هنگام گردش به چپ و راست، چرخها بتوانند آزادانه حرکت کنند.
علائم خرابی سیبک و مفصل: خرابی این قطعات معمولا بصورت لق شدن مفصل (بدلیل کارکرد زیاد) و کج شدن آنها (در اثر ضربه) است. در صورت خرابی این قطعات:
- زاویه چرخها بر هم خورده که در تنظیم غربیلک فرمان نیز تاثیر خواهد گذاشت.
- صدای غیر متعارف از جلوبندی شنیده می شود.
- در برخی موارد، در صورت خرابی مفصل و سیبک، خودرو در دست اندازها اصطلاحا "گیج" می شود.
- کج شدن هر یک از قطعات جلوبندی در یکی از زاویه های چرخها تاثیر گذار خواهد بود.

گیربکس (اتوماتیک و دستی)، نیرو را از موتور دریافت کرده و آن را بصورت افزایش قدرت (مثلا دنده 1)، یا افزایش سرعت (مثلا دنده 5) به دیفرانسیل و در نتیجه چرخ ها منتقل می کند.
قسمتهای اصلی گیربکس اتوماتیک به شرح زیر است:
1- مبدل گشتاور (توربین، روغن گیربکس و ... ).
2- کامپیوتر مرکزی (ECU)، شیرهای برقی یا سنولوئید.
3- کلاچ گیربکس اتوماتیک.
4- چرخدنده های گیربکس اتوماتیک.
در گیربکس اتوماتیک فرایندهای زیر انجام می شوند:
1- نیروی مکانیکی از موتور دریافت شده و توسط مبدل گشتاور (Torque converter) به گیربکس منتقل می شود.
فرایند انتقال گشتاور موتور به گیربکس، شبیه به پنکه است، یعنی موتور خودور پروانه های مبدل گشتاور را(پنکه سمت چپ) می چرخاند و با حرکت دادن روغن گیربکس، پروانه های توربین (پنکه سمت راست) نیز به چرخش در می آیند و در نتیجه محور گیربکس به گردش در می آید. این مطلب برگرفته از سایت آموزش تعمیر ایسیو است .
در واقع عملکرد بخش مبدل گشتاور گیربکس، چیزی شبیه به مثال پنکه است با این تفاوت که:
1- بجای هوا، روغن گیربکس دمیده می شود.
2- مسیر چرخش روغن گیربکس، یک سیکل بسته است.
2- نیروی دریافت شده از مبدل گشتاور محور ورودی گیربکس را می چرخاند و از این پس عوامل زیر تعیین کننده سرعت و جهت چرخش محور خروجی گیربکس هستند:
1- تعیین وضعیت لیور (دسته دنده گیربکس اتوماتیک) توسط راننده.
2- میزان و کیفیت فشار دادن پدال گاز.
3- دور موتور و سرعت حرکت خودرو.
3- سیستم تعیین دنده در گیربکس اتوماتیک:
سرعت چرخش چرخدنده رینگی صورتی رنگ، همان سرعت محور خروجی گیربکس است.
چرخدنده های آبی رنگ قابلیت چرخش حول محور خود و نیز حول محور چرخدنده مرکزی را دارند.
ECU با قفل کردن حرکت برخی از این چرخدنده ها، تناسب افزایش سرعت، یا قدرت در گیربکس را تعیین می کند. عمل قفل کردن یا آزاد کردن هر یک از این چرخدنده ها با فرمان های الکتریکی (سلکتور) و از طریق جریان روغن و الکتریسیته انجام می شود.
وقتی راننده لیور را در وضعیت P قرار می دهد:
ECU فرمانی را به گیربکس ارسال می کند و در نتیجه آن:
- چرخدنده های گیربکس و محور خروجی آن قفل می شوند و هیچ نیرویی به شفت خروجی منتقل نمی شود.
وقتی راننده لیور را در وضعیت D قرار می دهد:
- کلاچ گیربکس گشتاور دریافتی را به چرخدنده ها منتقل می کند.
- ECU با توجه به سرعت خودرو و میزان و کیفیت گاز دادن، دنده ها را تعیین می کند.
وقتی راننده لیور را در وضعیت N قرار می دهد:
- کلاچ آزاد شده و مانع از انتقال گشتاور به چرخدنده ها می شود.
وقتی راننده لیور را در وضعیت R قرار می دهد:
- ECU تنظیمات چرخدنده ها را بگونه ای انجام می دهد که جهت چرخش معکوس شود. نسبت افزایش قدرت و سرعت در دنده عقب نزدیک به دنده 1 است.
وقتی راننده لیور را در وضعیت M + - (شیفت ترونیک یا تیپ ترونیک) قرار می دهد:
- ECU فرمان تعویض دنده ها را با اشاره راننده صادر می کند. به همین دلیل در حالت تعویض دنده دستی، کمی تاخیر در تعویض دنده ها احساس می شود.

وظیفه این سیستم، انتقال نیروی موتور به چرخهاست، به نحوی که:
1. هرجا که لازم شد، نیروی موتور بصورت افزایش قدرت به چرخها منتقل شود، (مانند سربالایی و یا موقع شروع حرکت با دنده 1)، و در جای دیگر، نیروی موتور بصورت افزایش سرعت به چرخها انتقال یابد (مانند سرعتهای بالا در دنده 4 و 5).
2. امکان حرکت چرخها با سرعت متفاوت (سر پیچها) وجود داشته باشد. این وظیفه توسط دیفرانسیل انجام می شود.
طرز کار گیربکس دستی
1. پس از روشن شدن موتور، فلایویل (که به انتهای میل لنگ متصل است) شروع به گردش می کند.
2. فلایویل سطحی صاف دارد و مجموعه دیسک و صفحه روی آن نصب می شود.
3. گردش فلایویل، دیسک و صفحه کلاچ را به گردش در می آورد.
4. شفت ورودی گیربکس (که از طریق هزار خاری به صفحه کلاچ قفل شده) شروع به چرخش می کند.
5. با چرخش شفت ورودی، تعدادی از دنده ها که روی شفت ثابت هستند شروع به گردش می کنند.
نکته 1: در هرکدام از شفت های ورودی و خروجی گیربکس، تعدادی دنده ثابت و متحرک وجود دارد. دنده های ثابت دائما چرخش خود را از شفت دریافت می کنند. ولی راننده [با دسته دنده] تعیین می کند که کدام دنده توسط دنده کشویی روی شفت قفل شده و نیرو را از شفت دریافت کند.
نکته 2: چرخدنده های تعیین کننده دنده (به رنگ بنفش) روی محور خروجی گیربکس (به رنگ زرد) ثابت هستند، اما چرخدنده های آبی رنگ، آزادانه حول محور خروجی گیربکس (به رنگ زرد) می چرخند.
وقتی نیروی دورانیِ موتور وارد گیربکس شد، چرخدنده های محور گیربکس را می چرخاند . این مطلب برگرفته از سایت آموزش تعمیر ECU است .
راننده از طریق دسته دنده تعیین می کند که کدام چرخدنده مسئول انتقال نیروی موتور به محور خروجی گیربکس باشد.
6. وقتی ماشین خلاص باشد، دنده های متحرک روی دنده های ثابت قفل نیستند و نیرویی از گیربکس خارج نمی شود.
اما وقتی راننده یکی از دنده ها را جا می زند، دنده متحرکِ آن دنده (مثلا دنده 1)، با دنده ثابت قفل می شود و نیروی شفتِ ورودیِ گیربکس به شفتِ خروجیِ آن منتقل می شود.
با تغییر دادن وضعیت دنده به 2، 3، 4 و 5، مسیر انتقال قدرت موتور، از طریق چرخدنده هایی با شعاع متفاوت خواهد بود و در نتیجه انتقال قدرت موتور از دنده 1 (افزایش قدرت) به دنده 5 (افزایش سرعت) منتقل می شود.
اما اگر دو چرخدنده هم اندازه باشند، نیرو بدون تغییر در قدرت یا سرعت منتقل می شود.
7. چرخش شفتِ خروجی گیربکس به هوزینگ دیفرانسیل منتقل می شود.
8. چرخش هوزینگ دیفرانسیل به دنده هرزگردها و سپس به پلوس منتقل می شود که به طرف محور چرخهای سمت چپ و راست می روند.
9. چرخش میله های پلوس، چرخها و در نتیجه خودرو را حرکت می دهد.
10. دنده عقب: وقتی راننده دنده را در وضعیت عقب قرار می دهد، چرخش دنده عقب به محور خروجی منتقل می شود. از آنجا که در مسیر دنده عقب، یک چرخدنده دیگر نیز وجود دارد (چرخدنده زرد رنگ)، جهت چرخش محور گیربکس معکوس می شود.
هم در گیربکس دستی و هم در گیربکس اتوماتیک دنده وجود دارد، چرا؟
علت نیاز به دنده در گیربکس چیست؟
1. خودرو برای شروع به حرکت، نیاز به قدرت بیشتری دارد و در نتیجه گشتاور موتور باید بصورت افزایش قدرت به چرخها منتقل شود (دنده سنگین مثل دنده 1 یا 2). به بیان دیگر وقتی میل لنگ یک دور بچرخد، محور چرخها کمتر از 1/4 دور می چرخند. در هر خودرو این نسبت متفاوت است و با توجه به کاربری خودرو، توسط مهندسان و طراحان محاسبه می شود.
2. با آغاز به حرکت خودرو، برای افزایش سرعت، گشتاور موتور باید بصورت افزایش سرعت به چرخها منتقل شود (دنده سبک مثل دنده 4 یا 5). به بیان دیگر، دور میل لنگ و شفت خروجی گیربکس تقریبا یکسان می شوند. در هر خودرو این نسبت متفاوت است و توسط مهندسان و طراحان محاسبه می شود.

دیفرانسیل جزء لاینفک تمام خودروهاست و وظیفه آن ایجاد امکان چرخش چرخهای محرک خودرو با سرعت متفاوت با یکدیگر است (چرخهایی که نیروی موتور به آنها منتقل می شوند).
در صورتیکه خودرو در مسیر غیر مستقیم حرکت کند، هر کدام از لاستیکها سرعت متفاوتی در این مسیر خواهند داشت، زیرا دایره هایی که این لاستیک ها روی آنها حرکت می کنند، شعاع متفاوتی دارند.
بدون حضور دیفرانسیل، در صورت پیچیدن خودرو در این مسیر، لاستیکی که در شعاع داخلی حرکت می کند، سر (لیز) خواهد خورد. ولی در صورتیکه خودرو سنگین باشد و اصطکاک لاستیکها با زمین زیاد باشند، محور چرخها، یا هر کدام از قسمتهای انتقال نیرو به آنها که ضعیفتر باشند، خواهند شکست. این مطلب برگرفته از سایت آموزش تعمیر ECU است .
با استقرار دیفرانسیل در محور چرخ ها، آنها می توانند با سرعت مختلفی حرکت کنند:
دیفرانسیل نیروی خود را از محور خروجی گیربکس دریافت می کند:
دیفرانسیل ، از چندین چرخدنده تشکیل شده است، و این اجازه را به چرخها می دهد که با سرعت متفاوتی بچرخند.
طبق قوانین فیزیک، هر کدام از چرخها که راحتتر بچرخند، نیروی بیشتری را از طریق موتور دریافت می کنند. مشاهده این فیلم درک طرز کار دیفرانسیل را بسیار آسان می کند.
در واقع چرخدنده مخروطی خاکستری رنگ در وسط شکل بالا نقش یک اهرم گردان را بازی می کند. این اهرم بین دوچرخ قرار دارد و هرکدام که راحتتر بچرخند، نیرو به آن منتقل می شود.
ترتیب انتقال نیرو در دیفرانسیل به شرح زیر است:
1- چرخدنده زرد نیروی خود را از موتور دریافت می کند و به چرخدنده آبی منتقل می کند.
2- چرخدنده آبی به چرخدنده خاکستری رنگ وسط متصل است.
3- این چرخدنده حول محور خود و نیز حول محور مرکزی چرخدنده آبی می تواند بچرخد.
4- هر چرخ که سختتر بچرخد، چرخدنده مخروطی روی آن می غلطد.
اما این موضوع باعث ایجاد مشکلاتی در حرکت خودرو نیز می شود، مثلا در صورتیکه لاستیک های چپ و راست محور محرک، در سطوحی با اصطکاک مختلفی باشند، مثلا یکی از آنها روی برف و دیگری روی آسفالت باشد، تمام نیروی موتور به چرخی که روی برف است منتقل می شود، و در نتیجه خودرو حرکت نخواهد کرد.
برای حل این مشکل، چندین راه حل اختراع شده است:
1- گیربکس با قابلیت قفل شدن، که عملا باعث می شود گیربکس از مدار خارج شود و هر دو چرخ با هم و با یک سرعت بچرخند.
2- گیربکس هوشمند، که توسط کامپیوتر مرکزی خودرو کنترل می شود و با دریافت اطلاعات الکترونیکی، مبنی بر عدم حرکت خودرو، و چرخش یک یا چند چرخ، فرمان اصلاحی لازم را به گیربکس ارسال می کند. این دیفرانسیلها بسیار پیچیده تر از دیفرانسیلهای معمولی هستند.
3- سیستم هوشمند که با ارسال فرمان ترمز به هر چرخ بصورت منفرد، چرخش لاستیکی که روی برف قرار دارد را محدود می کند. تویوتا پرادو آفرود از مدلهای 2013 به بعد به این سیستم مجهز است.

در ساختار خود شمع نقاطی مانند الکترود ها بخصوص الکترود منفی مانند چاه حرارتی عمل می کنند،بدین شکل که این نقاط خود گرمای شعله اولیه را جذب و از حرارت آن می کاهند و در بعضی از موارد باعث خاموشی شعله اولیه می گردند.
ضریب تراکم و شرایط کارکرد سخت:
در اتاق انفجار بدلیل بالا بودن ضریب فشردگی حجم سیال موجود و نیز بالا بودن حرارت، مقاومت الکتریکی بالا رفته وهمواره شمع برای جرقه زنی با مشکل روبرو می باشد. به خصوص اینکه دهانه شمع های عادی پس از مدت کوتاهی به دلیل مصرف شدن الکترود ها باز و بازتر می شوند و با بالا رفتن ولتاژ مورد نیاز برای جرقه زنی کار سخت تر می شود چرا که ولتاژ ثابت است.
پس می بینیم که با توجه به شرایط موجود در داخل شمع و اتاق انفجاربدون در نظر گرفتن ضعف های احتمالی موجود در کل سیستم جرقه مثل وایر نامناسب و غیره احتمال از دست دادن جرقه و افت توان موتور و پایین آمدن راندمان آن در ازای مصرف سوخت بسیار بالاست. این مطلب برگرفته از سایت آموزش تعمیرات ایسیو است .
فلزات گرانبها:
تنها راه مواجه با این شرایط سخت بدون دست بردن در کل سیستم احتراق که معمولا گرانقیمت و پیچیده هستند به کار بردن شمع هایی است که بتوانند با ولتاژ ثابت جرقه قوی تر و با دقت بالا تردر زمان مناسب فراهم آورند، لذا مهندسین به سراغ فلزات گرانبهایی چون ایریدیم ، پلاتینیوم ،اوسمیم بنا به خواص خارق العاده آنها رفتند و در ساخت شمع های جدید به جای استفاده صرف از نیکل و ایتریم و آلیاژ های آنها از فلزات جدید با خواص جدید و با کمک تکنولوژی های جدید استفاده کردند.
شمع های سوزنی:
بکار گیری نسل جدید شمع با ساختار سوزنی به دلیل نیاز به ولتاژ پایین تر برای جرقه زنی و نیز کاهش امکان خاموشی شعله و همچنین بوجود آوردن شعله گرمتر اولیه و احتراق مطمئن تر از دستاورد های جدید این صنعت می باشد.
بنا به خاصیت تمرکز الکترون ها در سر سوزنی شکل الکترود مثبت امکان تخلیه الکتریکی در دهانه باز تر شمع با همان ولتاژ قبلی فراهم است. بازتر بودن دهانه شمع و جرقه بلند تر شعله گرمتر و در نتیجه احتراق مطمئن تر را حاصل می کند.
البته برای امکان جرقه زنی بهتر بر روی سر الکترود منفی برای ایجاد رسانایی بهتر و تخلیه الکتریکی قوی تر بعضی از کارخانجات از فلزات گرانبها استفاده می کنند.همچنین به دلیل کوچکتر شدن سطح تماس شعله با الکترود میانی و نیز با کونیک شدن سر الکترود منفی (Taper cut) احتمال وقوع خاموشی شعله یا کوئنچینگ بسیار پایین می آید.
تا به حال برای تولید شمع های سوزنی که عمدتا دارای الکترود مثبتی به قطر4/0 تا 7/0 میلیمتر هستند می بایست از ابزار بسیار دقیق برای تولید آنها استفاده کرد. این عمل با لیزر یاگ تحقق می یابد. بطور مثال کارخانه ولکر برای جوش الکترود میانی از 6 نقطه حول 360 درجه و از 40 نقطه برای جوش سر الکترود منفی استفاده میکند.
همچنین امکان تولید چنین قطعات ریزی با استفاده از خواص این فلزات مثل نقطه ذوب آنها میسر شده است.
با این حال بعضی از کارخانجات برای بالا بردن خواص فلزی مثل ایریدیم با استفاده از عنصر رادیم و گاهی اوسمیم اقدام به ساخت آلیاژ های جدید می نمایند. این آلیاژ ها با استفاده از تکنولوژی نانو کریستال در محیط گاز هیدروژن و در دمای 2400 درجه سانتیگراد تولید می شوند و نه تنها امکان تولید شمع های جدید را به وجود می آورند بلکه با بالا رفتن نقطه ذوب و سختی الکترود میانی کارکرد غیر باور نکردنی 160000 کیلومتری را برای شمع فراهم می کنند.
همانطور که ذکر شد در اثر جرقه زنی الکترود ها ذوب و بخار می شوند و در نتیجه دهانه شمع از حالت استاندارد خارج می شود حال اگر این دهانه ثابت باشد شمع می تواند به کارکرد خود ادامه دهد.این مزیت در موتور های جدید که بعضا دسترسی به شمع آنها بدلیل محدودیت فضای زیردرب موتور سخت است و تعویض شمع اجرت بالایی را در بر دارد مطلوب تر است.
همچنین به دلیل ثابت ماندن دهانه شمع تنظیم موتور مدت بیشتری دوام داشته و ثابت می ماند و همچنین به دلیل یکنواخت تر بودن جرقه زنی دور آرام بهتری فراهم خواهد آمد.
نکته حائز اهمیت با استفاده از شمع های سوزنی این است نیاز به ولتاژ پایین تر برای کارکرد آنها از فشار جریان الکتریکی در کل سیستم جرقه را نیز کمتر کرده و بر طول عمر آنها می افزاید.
همچنین با کمک جرقه گرمتر و بهسوزی سوخت وارده و نیز از دست نرفتن فرصت های جرقه زنی و داشتن سیکل های قدرت بیشتر با یک استدلال ساده افزایش قدرت موتور و کاهش مصرف سوخت نسبت به شمع های عادی قابل پیش بینی است. همچنین کارخانجات معتبر با تست خودرو بر روی داینامومتر این استدلالات را در واقعیت تست و نتایج را منتشر کرده اند.
با افزایش بهسوزی و احتراق کاملتر از آلایندگی های اگزوز کاسته و نتیجه آن کاهش آلودگی هوا و نیز افزایش عمر سیستم کاتالیزور اگزوزمی شود.
عمدتا کاتالیزور ها با رسوب ذرات نسوخته ، گرفته و موجب خروج با مشکل گاز های خروجی موتور ، کم شدن کارآیی موتور و فشار آوردن به اجزای موتور می گردد.