منوی پرتال
2017/03/12، 11:22 AM
14 – موزه نسل کشی تیول اسلنگ (Tuol Sleng)، کامبوج (Cambodia)
موزه نسل کشی تیول اسلنگ واقع در شهر پن پنوم (Phnom Penh) مکانی را در اختیار دارد که سابقاً متعلق به یک مدرسه بوده و در دوران رژیم خِمِرهای سُرخ (Khmer Rouge) به زندان مخوفی به نام 21 تبدیل شده است. در میان سال های 1975 الی 1979 بالغ بر 20 هزار نفر در اینجا زندانی بودند، شکنجه شدند و به قتل رسیدند. این موزه وهم انگیز هر روز پذیرای تعداد صدها گردشگر است و در آن تصاویری از زندانی ها، جمجمه ها و ابزاری که برای شکنجه آنها استفاده می شده را به نمایش می گذارد. این مطلب برگرفته از سایت تور مراکش است .
15 – کالودِن مور (Culloden Moor)، اسکاتلند
صحنه آخرین جنگی که در خاک بریتانیا رخ داد، کشمکشی میان نیروهای دولتی و یعقوب گرایانی بود که به چارلز ادوارد استوارت (Bonnie Prince Charlie) وفادار بودند. اکنون دشت کالودِن مور به این شهرت پیدا کرده که توسط ارواح افرادی که در این کشتار خونین حضور داشتند به تسخیر در آمده است. گفته می شود در تاریخ شانزدهم آوریل یعنی سالگرد این نبرد، سربازان روح مانندی در آن نمایان می شوند و شیون غم و اندوه و صدای برخورد شمشیرها هم همگی در این مکان گزارش شده است.
16 – جزیره پو وِیلیا (Poveglia)، ایتالیا
این جزیره کوچک واقع در نزدیکی شهر ونیز، در اوج دوران مرگ سیاه (Black Death)، به عنوان مکانی برای قرنطینه و یا گودالی برای نگهداری بیماران طاعونی استفاده می شده است. این گمان وجود دارد که ده ها هزار نفر در این جزیره جان خود را از دست داده اند. در سال 1922 یکی از ساختمان های این جزیره مورد بازسازی قرار گرفت و بر طبق یک افسانه محلی، از آن به عنوان یک بیمارستان روانی استفاده می شد. گفته می شود دکتری که این مرکز را اداره می کرده به این مشهور بوده که تعداد زیادی از بیماران خود را سلاخی و یا شکنجه کرده است. سپس خود او هم دیوانه شد و دست به خودکشی زد. خرابه های این ساختمان همچنان وجود دارد، اما کل جزیره به روی بازدید کنندگان بسته است.
17 – ایستگاه متروی بثنال گرین (Bethnal Green Station)، لندن
در مدت درگیری های جنگ جهانی دوم، تعداد 173 نفر که تلاش می کردند پناهگاهی را در ایستگاه متروی بثنال گرین در حین یک حمله هوایی مشکوک پیدا کنند، در این مکان له شدند. گزارش شده که کارکنان متروی شهر لندن هنوز صدای جیغ زنان و کودکانی را در این ایستگاه می شنوند. ایستگاه های وحشت انگیز دیگری هم مثل اینجا وجود دارد که به عنوان مثال می توان به ایستگاه فارینگدون (Farringdon) که ظاهراً توسط آن نایلِر (Anne Naylor)، دختری که در سال 1758 در این محل به قتل رسید تسخیر شده است، اشاره کرد. علاوه بر آن یک بانک که توسط روحی به نام راهبه سیاه پوش (the Black Nun) جن زده شده و همینطور خیابان لیورپول (Liverpool Street)، خانه ای برای روح رِبِکا گریفیث (Rebecca Griffiths) است. او یکی از ساکنین قبلی تیمارستان بیت لحم (Bethlehem) بوده و در گذشته این تیمارستان در این خیابان قرار داشته است.
18 – راه آهن مرگ (The Death Railway)، تایلند
بیش از 90 هزار برده و 16 هزار نفر از زندانیان متفقین که در جنگ حضور داشتند، در طول مدت ساخت و ساز راه آهن 415 کیلومتری میان بانکوک و میانمار در گذشته اند. قسمت مخوف این مسیر در پس زمینه فیلم "پلی بر روی رودخانه کوای" (The Bridge on the River Kwai) ساخته دیوید لین (David Lean) به نمایش کشیده شده است. امروزه یک سواری گردشگری را در بخشی به جا مانده از این مسیر به راه انداخته اند که از جمله فعالیت های تفریحی بازدید کنندگان است و به سمت کانتچانابوری (Kanchanaburi) و شمال غرب پایتخت کشور تایلند حرکت می کند. این قطار در طول حرکت کناره صخره های خالص و دیدنی مسیر را در بر می گیرد و از روی تعدادی از پل های چوبی و زوار در رفته آن عبور می کند.
موزه نسل کشی تیول اسلنگ واقع در شهر پن پنوم (Phnom Penh) مکانی را در اختیار دارد که سابقاً متعلق به یک مدرسه بوده و در دوران رژیم خِمِرهای سُرخ (Khmer Rouge) به زندان مخوفی به نام 21 تبدیل شده است. در میان سال های 1975 الی 1979 بالغ بر 20 هزار نفر در اینجا زندانی بودند، شکنجه شدند و به قتل رسیدند. این موزه وهم انگیز هر روز پذیرای تعداد صدها گردشگر است و در آن تصاویری از زندانی ها، جمجمه ها و ابزاری که برای شکنجه آنها استفاده می شده را به نمایش می گذارد. این مطلب برگرفته از سایت تور مراکش است .
15 – کالودِن مور (Culloden Moor)، اسکاتلند
صحنه آخرین جنگی که در خاک بریتانیا رخ داد، کشمکشی میان نیروهای دولتی و یعقوب گرایانی بود که به چارلز ادوارد استوارت (Bonnie Prince Charlie) وفادار بودند. اکنون دشت کالودِن مور به این شهرت پیدا کرده که توسط ارواح افرادی که در این کشتار خونین حضور داشتند به تسخیر در آمده است. گفته می شود در تاریخ شانزدهم آوریل یعنی سالگرد این نبرد، سربازان روح مانندی در آن نمایان می شوند و شیون غم و اندوه و صدای برخورد شمشیرها هم همگی در این مکان گزارش شده است.
16 – جزیره پو وِیلیا (Poveglia)، ایتالیا
این جزیره کوچک واقع در نزدیکی شهر ونیز، در اوج دوران مرگ سیاه (Black Death)، به عنوان مکانی برای قرنطینه و یا گودالی برای نگهداری بیماران طاعونی استفاده می شده است. این گمان وجود دارد که ده ها هزار نفر در این جزیره جان خود را از دست داده اند. در سال 1922 یکی از ساختمان های این جزیره مورد بازسازی قرار گرفت و بر طبق یک افسانه محلی، از آن به عنوان یک بیمارستان روانی استفاده می شد. گفته می شود دکتری که این مرکز را اداره می کرده به این مشهور بوده که تعداد زیادی از بیماران خود را سلاخی و یا شکنجه کرده است. سپس خود او هم دیوانه شد و دست به خودکشی زد. خرابه های این ساختمان همچنان وجود دارد، اما کل جزیره به روی بازدید کنندگان بسته است.
17 – ایستگاه متروی بثنال گرین (Bethnal Green Station)، لندن
در مدت درگیری های جنگ جهانی دوم، تعداد 173 نفر که تلاش می کردند پناهگاهی را در ایستگاه متروی بثنال گرین در حین یک حمله هوایی مشکوک پیدا کنند، در این مکان له شدند. گزارش شده که کارکنان متروی شهر لندن هنوز صدای جیغ زنان و کودکانی را در این ایستگاه می شنوند. ایستگاه های وحشت انگیز دیگری هم مثل اینجا وجود دارد که به عنوان مثال می توان به ایستگاه فارینگدون (Farringdon) که ظاهراً توسط آن نایلِر (Anne Naylor)، دختری که در سال 1758 در این محل به قتل رسید تسخیر شده است، اشاره کرد. علاوه بر آن یک بانک که توسط روحی به نام راهبه سیاه پوش (the Black Nun) جن زده شده و همینطور خیابان لیورپول (Liverpool Street)، خانه ای برای روح رِبِکا گریفیث (Rebecca Griffiths) است. او یکی از ساکنین قبلی تیمارستان بیت لحم (Bethlehem) بوده و در گذشته این تیمارستان در این خیابان قرار داشته است.
18 – راه آهن مرگ (The Death Railway)، تایلند
بیش از 90 هزار برده و 16 هزار نفر از زندانیان متفقین که در جنگ حضور داشتند، در طول مدت ساخت و ساز راه آهن 415 کیلومتری میان بانکوک و میانمار در گذشته اند. قسمت مخوف این مسیر در پس زمینه فیلم "پلی بر روی رودخانه کوای" (The Bridge on the River Kwai) ساخته دیوید لین (David Lean) به نمایش کشیده شده است. امروزه یک سواری گردشگری را در بخشی به جا مانده از این مسیر به راه انداخته اند که از جمله فعالیت های تفریحی بازدید کنندگان است و به سمت کانتچانابوری (Kanchanaburi) و شمال غرب پایتخت کشور تایلند حرکت می کند. این قطار در طول حرکت کناره صخره های خالص و دیدنی مسیر را در بر می گیرد و از روی تعدادی از پل های چوبی و زوار در رفته آن عبور می کند.
