سوال و جواب های بزرگان عرفای هند

[systemiha]

سؤال : چگونه وقتی که درگیر در مشغله ی دنیوی
هستیم سکوت ممکن است ؟

ماهارشی : وقتی که زنان با دیگ آب بالای سرشان راه می‌روند قادرند که با دوستان خود نیز صحبت کنند , در حالیکه در تمام طول وقت , مقید به آب بالای سرشان باقی می‌مانند . به همین ترتیب هم وقتی که فرزانه ,درگیر مشغله هاست , آن‌ها نمی‌توانند مزاحمش شوند ,
چونکه ذهن او در "حقیقت" , استوار است . مشکل این است که مردم فکر می‌کنند که آن‌ها فاعل هستند .و این یک اشتباه است . این آن قدرت برتر است که همه چیز را انجام می‌دهد و مردم تنها ابزاری هستند . اگر آن‌ها
این موقعیت را بپذیرند , آزاد از سختیها خواهند بود , وگرنه آن‌ها فعالیتها را قضاوت می‌کنند . کار خود را بدون انتظار ثمراتش انجام دهید . این همه ی آن چیزی است که باید بکنید .



نوشته های حسین شاه حیدر

[systemiha]

مدیتیشن چیست؟ او فکر کردن بر یک چیز است. بنابراین، در مدیتیشن، سعی در حفظ کردن در یک فکر می‌شود ، و همه دیگر فکرها به تدریج ناپدید خواهند شد. آن دیگر فکرها ممکن است که برای
چند زمانی حاضر باشند، اما اگر که آدم، محکم همان یگانه فکر خود را حفظ کند، آن‌ها دیگر او را زحمت نخواهند داد. ذهن ما ، از طریق عادت، ناتوان از تمرکز کردن است. ما باید ذهن خود را آن‌چنان قوی
سازیم که بتوانیم فقط یک فکر را حفظ کنیم.

سؤال: آیا وقتی در روز هست که برای مدیتیشن بهتر باشد؟

ماهارشی : بله، مدیتیشن در صبح زود، به هنگام طلوع خورشید، بهترین وقت است زیرا که در آن زمان، ذهن آزاد از فکرها ، دلواپسی ها و نگرانیها است.
اما همه این دستورالعمل‌های بذل توجه به ساعات مدیتیشن و غیره ، فقط برای مبتدی است. زمانی خواهد رسید که خواهید گفت: " من از مدیتیشن
دست‌برداشته ام ." زیرا که در آن زمان درک خواهید کرد که شخصی که مدیتیشن می‌کند، و موضوع مدیتیشن، دلالت بر ثنویت می‌کند؛ و آن نقطه نظرگاه خویش واقعی را درخواهید یافت که نیازی به مدیتیشن کردن ندارد.

سؤال: درباره تمرین کردن در یک گروه و یا بتنهایی چه می‌گویید؟

ماهارشی : تمرین کردن به‌تنهایی برای مبتدی قابل توصیه کردن است، اما باید به نقطه‌ای پیشرفت کنیم، به جایی که خود خلوت ذهنی خود را یاد بگیریم ، و
آنوقت دیگر اهمیتی نخواهد داشت که کجا باشیم .
ما باید یاد بگیریم که خلوت ذهنی را در وسط اجتماع پیدا کنیم؛ ما نباید که از مدیتیشن خود به خاطر اینکه در میان مردم هستیم دست برداریم، بلکه باید حتی در آن زمان نیز به آن ادامه دهیم. فقط بابت آن ، خودنمایی نکنید – آن را به طور محرمانه انجام دهید. از آن واقعیت مسلم که مدیتیشن می‌کنید نمایشی درست نکنید.

ارسال شده از GT-I9000s با استفاده از SYSTEMIHA

[systemiha]

سؤال : چرا ذهن نمی‌تواند علیرغم تلاشهای مکرر
به درون باز گردانده شود ؟

رامانا ماهارشی : این فقط با تمرین و عینی بودن
است که انجام گرفته و به تدریج به ثمر می‌رسد .
ذهن که زمانی به این طولانی , گاوی بوده که عادت در چریدن پنهانی در مراتع دیگر را داشته , به آسانی در آخور خود محدود نمی‌شود . هر چقدر هم که نگهدارنده ی آن با سبزه ی خوش مزه و علوفه ی عالی وسوسه اش کند , نخست رد می‌کند . بعدش کمی از آن را می‌خورد اما تمایل درونی‌اش برای به دور و اطراف پرسه زدن , خود را تثبیت کرده و دور می شود .
با وسوسه شدن مکرر بوسیله ی دارنده اش , سرانجام خود را به آخور عادت داده , حتی اگر که رها گذاشته شود سرگردان نمی‌شود . همینطور هم با ذهن است . اگر که یک بار که خوشبختی درونی‌اش را پیدا کند , به بیرون
سرگردان نخواهد شد.