2018/02/06، 05:15 PM
تاریخچه
اولین لیوان کاغذی در امپراتوری چین به ثبت رسیده است، زمانی که کاغذ دو قرن قبل از میلاد مسیح اختراع شد. به این لیوان ها "چی پِی" گفته می شد و برای صرف چایی استفاده می شدند. آنها را در اندازه ها و رنگ ها متنوع می ساختند و با طرح های زینتی تزئین می کردند. شواهد کتبی از وجود لیوان کاغذی، در شرح اموال خانواده "یو"، از شهر "هانگ ژو" به چشم می خورد.
لیوان های کاغذی مدرن در قرن بیستم توسعه پیدا کردند. در قرن بیستم بسیار رایج بود که در آب خوری های عمومی مثل آب خوری های مدارس یا بشکه های آب در قطارها، لیوان ها به صورت عمومی استفاده می شد. این استفاده مشترک، در سلامت عمومی مشکلاتی به وجود می آورد. یکی از بررسی های قابل توجه در این زمینه، تحقیقاتی بود که "آلوین دیویسون"، استاد زیست شناسی در دانشگاه "لافایت"، در مدارس استون پنسیلوانیا انجام داده بود و با عنوان تاثر برانگیز "مرگ بر مدارس سایه افکنده" در مجله "تکنیکال وورلد" در آگوست 1908 به چاپ رسید. این مقاله بار دیگر در سال 1909 چاپ و در هیئت دولت بهداشت ماساچوست پخش شد.
به دلیل این نگرانی ها، و از آنجایی که محصولات کاغذی (به ویژه بعد از اختراع لیوان های "دیکسی" در سال 1908) ارزان و پاک و در دسترس بود، ممنوعیت عمومی در مورد استفاده از لیوان های مشترک تصویب شد. یکی از خطوط راه آهنی که از لیوان کاغذی یکبار مصرف استفاده کرد، خط "لاکاواما" بود که در سال 1909 استفاده از آنها را شروع کرد. تا سال 1917، تمامی لیوان های شیشه ای از خطوط راه آهن جمع آوری و با لیوان کاغذی جایگزین شدند، حتی در حوزه های قضایی نیز لیوان های شیشه ای ممنوع شدند.
لیوان های کاغذی در بیمارستان به دلایل بهداشتی به کار برده می شد. در سال 1942 کالج ایالتی ماساچوست در یک مطالعه دریافت که هزینه استفاده از لیوان های قابل شستشو و استفاده دوباره از آنها پس از ضدعفونی شدن، 1.6 برابر هزینه استفاده از لیوان های کاغذی بود.
منبع : لیوان کاغذی ارزان
اولین لیوان کاغذی در امپراتوری چین به ثبت رسیده است، زمانی که کاغذ دو قرن قبل از میلاد مسیح اختراع شد. به این لیوان ها "چی پِی" گفته می شد و برای صرف چایی استفاده می شدند. آنها را در اندازه ها و رنگ ها متنوع می ساختند و با طرح های زینتی تزئین می کردند. شواهد کتبی از وجود لیوان کاغذی، در شرح اموال خانواده "یو"، از شهر "هانگ ژو" به چشم می خورد.
لیوان های کاغذی مدرن در قرن بیستم توسعه پیدا کردند. در قرن بیستم بسیار رایج بود که در آب خوری های عمومی مثل آب خوری های مدارس یا بشکه های آب در قطارها، لیوان ها به صورت عمومی استفاده می شد. این استفاده مشترک، در سلامت عمومی مشکلاتی به وجود می آورد. یکی از بررسی های قابل توجه در این زمینه، تحقیقاتی بود که "آلوین دیویسون"، استاد زیست شناسی در دانشگاه "لافایت"، در مدارس استون پنسیلوانیا انجام داده بود و با عنوان تاثر برانگیز "مرگ بر مدارس سایه افکنده" در مجله "تکنیکال وورلد" در آگوست 1908 به چاپ رسید. این مقاله بار دیگر در سال 1909 چاپ و در هیئت دولت بهداشت ماساچوست پخش شد.
به دلیل این نگرانی ها، و از آنجایی که محصولات کاغذی (به ویژه بعد از اختراع لیوان های "دیکسی" در سال 1908) ارزان و پاک و در دسترس بود، ممنوعیت عمومی در مورد استفاده از لیوان های مشترک تصویب شد. یکی از خطوط راه آهنی که از لیوان کاغذی یکبار مصرف استفاده کرد، خط "لاکاواما" بود که در سال 1909 استفاده از آنها را شروع کرد. تا سال 1917، تمامی لیوان های شیشه ای از خطوط راه آهن جمع آوری و با لیوان کاغذی جایگزین شدند، حتی در حوزه های قضایی نیز لیوان های شیشه ای ممنوع شدند.
لیوان های کاغذی در بیمارستان به دلایل بهداشتی به کار برده می شد. در سال 1942 کالج ایالتی ماساچوست در یک مطالعه دریافت که هزینه استفاده از لیوان های قابل شستشو و استفاده دوباره از آنها پس از ضدعفونی شدن، 1.6 برابر هزینه استفاده از لیوان های کاغذی بود.
منبع : لیوان کاغذی ارزان