منوی پرتال
2017/05/08، 03:40 PM
برخی از خوراکی ها در یک کشور به عنوان یک جاذبه خاص و منحصر به فرد آن منطقه محسوب می شوند. چشیدن این غذا ها برای گردشگران از تازگی یک طعم جالب و نو خبر می دهد و این طعم همراه با دیگر نقاط دیدنی آن منطقه، سفر را برای آن ها خاطره ساز و به یاد ماندنی تر می کند. ایران نیز از این خوراکی های خاص کم ندارد. به طوری که یکی از سرآشپزان معروف آمریکایی در کتابی با عنوان «آشپزخانه جدید پارسی» از آن یاد کرده و درخصوص آن توضیحاتی را ارائه داده است. این مطلب برگرفته از سایت تور بالی است .
سبزی خوردن
محال است بخواهی غذای ایرانی بخوری و ظرفی از سبزی تازه در کنار غذا خودنمایی نکند. در این ظرف سبزیجات معطری چون ریحان، ترخون، نعنا، گشنیز به همراه تربچه و پیازچه و گردو در کنار پنیر سفید فتا به چشم می‌خورد. خوردنش ساده است! کافیست تکه کوچکی نان را جدا کنید، کمی سبزی و مقداری پنیر روی آن گذاشته و مانند یک ساندویچ معمولی آن را تا کرده و نوش جان کنید. ظرف سبزی در تمام طول غذا روی میز باقی می ماند و می توانید همراه غذا از آن استفاده کنید. سبزی های تازه و خشک شده هر دو در فرهنگ غذایی ایرانی وجود دارد. به طور مثال در غذاهای سنتی شب سال نو ایرانی ها، سبزی پلو که با سبزی خشک شده پخته می‌شود، جایگاه خاصی در فرهنگ آشپزی این سرزمین دارد.
ته دیگ
روح غذای ایرانی ته دیگ است! ته دیگ لایه ترد، طلایی و برنجینی است که کف قابلمه سرخ شده و طعمی مشابه ذرت بو داده و چیپس سیب زمینی دارد. این بخش خوشمزه و طلایی هیچ گاه در منوی رستوران ها نمی آید و اگر خواهان آن هستید، باید سفارش دهید همراه غذا برایتان بیاورند. البته برخی رستوران های کاردرست هستند در کنار غذا تدارک ته دیگ را می‌بینند. ته دیگ یکی از بخش های محبوب غذا در سفره های ایرانی است که برای برداشتنش با دست، کسی بازخواست تان نمی‌کند.
آش رشته
آش رشته نوعی سوپ غلیظ با بافت متراکمی از رشته هاست. مخلوط خوشمزه ای از لوبیا، حبوبات و سبزیجات معطر و برگ اسفناج و چغندر برگ در این خوراک یافت می شود. پیش از سرو آش رشته، رویش را با پیاز داغ، نعنا داغ و کشک تزئین می‌کنند. کشک ماده ای شبیه دوغ غلیظ شده است که در آسیای میانه تولید می‌شود. برای درست کردن پیاز داغ و نعنا داغ نیز کافیست جدا جدا آن ها را کمی در روغن داغ سرخ کنیم. جالب است بدانید رشته ای که در پختن این آش به کار می رود، راهی طولانی را از سرزمین چشم بادامی ها طی کرده و به ایران رسیده است. رشته آش در فرهنگ ایرانی نمادی از راه های مختلف زندگی است.
آش رشته از قدیم الایام با فرهنگ و زندگی ایرانیان پیوند خورده و خیلی از افراد اعتقاد دارند قبل از اینکه آشنا یا عزیزشان بخواهد به سفری طولانی برود باید این غذا را تهیه کرده و میان آشنایان توزیع کنند. این آش درواقع نمادی از خوش یومی و آرزوی نیک برای بازگشت سالم مسافر می باشد. از طرفی به سبب مواد اولیه ارزشمندی که در آش رشته وجود دارد و در فرهنگ ایرانی فرخنده و مبارک محسوب می‌شوند، در نوروز و جشن سال نو ایرانیان، نیز آش رشته پخته می شود.
سبزی خوردن
محال است بخواهی غذای ایرانی بخوری و ظرفی از سبزی تازه در کنار غذا خودنمایی نکند. در این ظرف سبزیجات معطری چون ریحان، ترخون، نعنا، گشنیز به همراه تربچه و پیازچه و گردو در کنار پنیر سفید فتا به چشم می‌خورد. خوردنش ساده است! کافیست تکه کوچکی نان را جدا کنید، کمی سبزی و مقداری پنیر روی آن گذاشته و مانند یک ساندویچ معمولی آن را تا کرده و نوش جان کنید. ظرف سبزی در تمام طول غذا روی میز باقی می ماند و می توانید همراه غذا از آن استفاده کنید. سبزی های تازه و خشک شده هر دو در فرهنگ غذایی ایرانی وجود دارد. به طور مثال در غذاهای سنتی شب سال نو ایرانی ها، سبزی پلو که با سبزی خشک شده پخته می‌شود، جایگاه خاصی در فرهنگ آشپزی این سرزمین دارد.
ته دیگ
روح غذای ایرانی ته دیگ است! ته دیگ لایه ترد، طلایی و برنجینی است که کف قابلمه سرخ شده و طعمی مشابه ذرت بو داده و چیپس سیب زمینی دارد. این بخش خوشمزه و طلایی هیچ گاه در منوی رستوران ها نمی آید و اگر خواهان آن هستید، باید سفارش دهید همراه غذا برایتان بیاورند. البته برخی رستوران های کاردرست هستند در کنار غذا تدارک ته دیگ را می‌بینند. ته دیگ یکی از بخش های محبوب غذا در سفره های ایرانی است که برای برداشتنش با دست، کسی بازخواست تان نمی‌کند.
آش رشته
آش رشته نوعی سوپ غلیظ با بافت متراکمی از رشته هاست. مخلوط خوشمزه ای از لوبیا، حبوبات و سبزیجات معطر و برگ اسفناج و چغندر برگ در این خوراک یافت می شود. پیش از سرو آش رشته، رویش را با پیاز داغ، نعنا داغ و کشک تزئین می‌کنند. کشک ماده ای شبیه دوغ غلیظ شده است که در آسیای میانه تولید می‌شود. برای درست کردن پیاز داغ و نعنا داغ نیز کافیست جدا جدا آن ها را کمی در روغن داغ سرخ کنیم. جالب است بدانید رشته ای که در پختن این آش به کار می رود، راهی طولانی را از سرزمین چشم بادامی ها طی کرده و به ایران رسیده است. رشته آش در فرهنگ ایرانی نمادی از راه های مختلف زندگی است.
آش رشته از قدیم الایام با فرهنگ و زندگی ایرانیان پیوند خورده و خیلی از افراد اعتقاد دارند قبل از اینکه آشنا یا عزیزشان بخواهد به سفری طولانی برود باید این غذا را تهیه کرده و میان آشنایان توزیع کنند. این آش درواقع نمادی از خوش یومی و آرزوی نیک برای بازگشت سالم مسافر می باشد. از طرفی به سبب مواد اولیه ارزشمندی که در آش رشته وجود دارد و در فرهنگ ایرانی فرخنده و مبارک محسوب می‌شوند، در نوروز و جشن سال نو ایرانیان، نیز آش رشته پخته می شود.
