2017/03/05، 12:02 PM
هندوهای بالی در روز آغاز سال نو از هر نوع فعالیت مادی دست می کشند: آن ها همه چراغ ها را خاموش می کنند، روزه می گیرند، سرکار نمی روند و تفریح نمی کنند. جشن سال نو هندوها در بالی، مفاهیم ژرف مذهبی در بردارد. بعد از تمام جشن ها و چراغانی های روزهای پیش از سال نو در نقاط مختلف جزیره، تولد دوباره فرا رسیدن روز اول سال جدید در سکوت، خلوت وآرامش برگزار می شود. نایپی در نهمین ماه سال فرا می رسد و غالباً مقارن با مارچ یا اوایل آوریل است. این مطلب برگرفته از سایت تور نوروز 96 است .
در باور مردم بالی، امساک جزیی از عبادت به شمار می آید. چهار قانون وجود دارد که هندوها را از شرکت در فعالیت های مادی باز می دارد. قانون اول: مردم حق ندارند درکل این روز چراغ یا آتش روشن کنند، و این ممنوعیت شامل روشن کردن اجاق هم می شود، در نتیجه در این روز نمی توان غذا پخت. مردم برای بیست وچهار ساعت روزه می گیرند و از هر نوع خوردنی و آشامیدنی پرهیز می کنند. این خاموشی، سمبل خاموش کردن آتش نفسانیات و آرام کردن حواس پنج گانه است که خود موجب فعال شدن قوای معنوی و ارتقای حیات روحی فرد می شود. قانون دوم ممنوعیت کار کردن است. در کنار آن قوانین ممنوعیت بیرون رفتن از خانه به عبارتی هر گونه جابه جایی یا سفر کردن و ممنوعیت هر نوع تفریح قرار دارد .
در روز نایپی، هندوها در خانه می مانند، اما مجاز نیستند به رادیو گوش بدهند، تلویزیون تماشا کنند، با یکدیگر صحبت کنند، به تلفن جواب بدهند یا میهمانی را بپذیرند. آنها تنها باید در تاریکی بنشینند، مراقبه کنند یا در محراب خانه که مراجان نام دارد یک معبد کوچک خانگی که در بخش جلوی ساختمان قرار دارد به عبادت و نیایش و ارتقای بخش معنوی زندگی خود بپردازند.خیابان ها در این روز بسیار خلوت هستند و رفت و آمد ممکن نیست حتی به مؤسسات غیر مذهبی که انتظار می رود از چنین مقرراتی معاف باشند. فرودگاه بین المللی و همه بنادر بالی تعطیل هستند. فرودگاه تنها به هواپیماهای عبوری یا فرودهای اضطراری مجوز می دهد و سرویس های خدمات اجتماعی مانند بیمارستان ها و خدمات حمل و نقل تنها با مجوز های سفت و سخت مقامات مذهبی می توانند فعالیت کنند. گردشگران کاری برای انجام دادن ندارند و ناچارند در هتل بمانند. هندوهای بالی بسیار مذهبی هستند. مردم در همه سنین به جز کودکان کم سن با تمام وجود، طبق سنت ها خود را برای نیایش و مقدمات آن آماده می کنند: زنان کیاپا به سر می کنند و موهایشان را در زیر آن جمع می کنند. مردان نیز «آندانگ» سفید به سر می کنند و یا با چتر های آفتابی زرد طلایی رژه می روند. در جشن سه روز قبل از سال نو همه ظروف و ابزارهای مقدس برنامه طی مراسمی به نام «ملاستی یا ملیس» در اقیانوس شسته و پاک می شوند. هدف از این فرآیند تطهیر، پاک کردن روح انسان ازآلودگی و گناهان است. هندوها چنین باور دارند که قدرت طبیعت تمام رنج ها را می زداید و روح را تازه میکند. در این مراسم باید جرعه ای از آب اقیانوس نوشید، اقیانوسی که درست مانند زندگی مواج و پر تلاطم است و انسان باید مفهوم واقعی حیات را از درون خروش این امواج بیابد. این رسوم برای گردشگران جذاب و باشکوه است، خصوصاً مراسمی که پیش از فرارسیدن خاموشی روز آغاز سال نو برگزار می شوند . بالی یک روز پیش از نایپی از شدت ترافیک در آستانه انفجار قرار می گیرد. زنان با نذوراتی که در سبدهای بلند روی سرشان قرار داده اند به عبادتگاه های بزرگ هجوم می آورند وبعضی از مردم پارچه هایی دراز به رنگ های سفید و زرد که «پل خداوند» نامیده شود به دنبال خود می کشند. گروه نوازندگان در خیابان رژه می روند و درشکه های زینت یافته پر از انواع میوه ها، برنج و غذاهای طبیعی دیگر را که به سوی معابد روانه اند، همراهی می کنند. بعد از نیایش و رسیدن به دریا طی مراسمی خاص، روحانیون وسایل و ابزارهای مقدس مراسم را با آب مقدس می شویند وآن ها را تا سال آینده که دوباره به کار روند متبرک می کنند.فلسفه چنین جشنی در بین هندوهای بالی، اختصاص روزی برای خود سازی، اهمیت دادن به ارزش هایی چون انسانیت، عشق، صبر و مهربانی و غیره است که می تواند همیشگی باشد.
در باور مردم بالی، امساک جزیی از عبادت به شمار می آید. چهار قانون وجود دارد که هندوها را از شرکت در فعالیت های مادی باز می دارد. قانون اول: مردم حق ندارند درکل این روز چراغ یا آتش روشن کنند، و این ممنوعیت شامل روشن کردن اجاق هم می شود، در نتیجه در این روز نمی توان غذا پخت. مردم برای بیست وچهار ساعت روزه می گیرند و از هر نوع خوردنی و آشامیدنی پرهیز می کنند. این خاموشی، سمبل خاموش کردن آتش نفسانیات و آرام کردن حواس پنج گانه است که خود موجب فعال شدن قوای معنوی و ارتقای حیات روحی فرد می شود. قانون دوم ممنوعیت کار کردن است. در کنار آن قوانین ممنوعیت بیرون رفتن از خانه به عبارتی هر گونه جابه جایی یا سفر کردن و ممنوعیت هر نوع تفریح قرار دارد .
در روز نایپی، هندوها در خانه می مانند، اما مجاز نیستند به رادیو گوش بدهند، تلویزیون تماشا کنند، با یکدیگر صحبت کنند، به تلفن جواب بدهند یا میهمانی را بپذیرند. آنها تنها باید در تاریکی بنشینند، مراقبه کنند یا در محراب خانه که مراجان نام دارد یک معبد کوچک خانگی که در بخش جلوی ساختمان قرار دارد به عبادت و نیایش و ارتقای بخش معنوی زندگی خود بپردازند.خیابان ها در این روز بسیار خلوت هستند و رفت و آمد ممکن نیست حتی به مؤسسات غیر مذهبی که انتظار می رود از چنین مقرراتی معاف باشند. فرودگاه بین المللی و همه بنادر بالی تعطیل هستند. فرودگاه تنها به هواپیماهای عبوری یا فرودهای اضطراری مجوز می دهد و سرویس های خدمات اجتماعی مانند بیمارستان ها و خدمات حمل و نقل تنها با مجوز های سفت و سخت مقامات مذهبی می توانند فعالیت کنند. گردشگران کاری برای انجام دادن ندارند و ناچارند در هتل بمانند. هندوهای بالی بسیار مذهبی هستند. مردم در همه سنین به جز کودکان کم سن با تمام وجود، طبق سنت ها خود را برای نیایش و مقدمات آن آماده می کنند: زنان کیاپا به سر می کنند و موهایشان را در زیر آن جمع می کنند. مردان نیز «آندانگ» سفید به سر می کنند و یا با چتر های آفتابی زرد طلایی رژه می روند. در جشن سه روز قبل از سال نو همه ظروف و ابزارهای مقدس برنامه طی مراسمی به نام «ملاستی یا ملیس» در اقیانوس شسته و پاک می شوند. هدف از این فرآیند تطهیر، پاک کردن روح انسان ازآلودگی و گناهان است. هندوها چنین باور دارند که قدرت طبیعت تمام رنج ها را می زداید و روح را تازه میکند. در این مراسم باید جرعه ای از آب اقیانوس نوشید، اقیانوسی که درست مانند زندگی مواج و پر تلاطم است و انسان باید مفهوم واقعی حیات را از درون خروش این امواج بیابد. این رسوم برای گردشگران جذاب و باشکوه است، خصوصاً مراسمی که پیش از فرارسیدن خاموشی روز آغاز سال نو برگزار می شوند . بالی یک روز پیش از نایپی از شدت ترافیک در آستانه انفجار قرار می گیرد. زنان با نذوراتی که در سبدهای بلند روی سرشان قرار داده اند به عبادتگاه های بزرگ هجوم می آورند وبعضی از مردم پارچه هایی دراز به رنگ های سفید و زرد که «پل خداوند» نامیده شود به دنبال خود می کشند. گروه نوازندگان در خیابان رژه می روند و درشکه های زینت یافته پر از انواع میوه ها، برنج و غذاهای طبیعی دیگر را که به سوی معابد روانه اند، همراهی می کنند. بعد از نیایش و رسیدن به دریا طی مراسمی خاص، روحانیون وسایل و ابزارهای مقدس مراسم را با آب مقدس می شویند وآن ها را تا سال آینده که دوباره به کار روند متبرک می کنند.فلسفه چنین جشنی در بین هندوهای بالی، اختصاص روزی برای خود سازی، اهمیت دادن به ارزش هایی چون انسانیت، عشق، صبر و مهربانی و غیره است که می تواند همیشگی باشد.